Abū Ḥanīfah al-Nuʽmān ibn Thābit (specified date of Islamic calendar (en) 5 de setiembre de 699 (greg.), Kufa – specified date of Islamic calendar (en) 18 de xunu de 767 (greg.), Bagdag) foi un teólogu y xurista musulmán.
Fíu d'un comerciante de Kufa, fizo fortuna nel negociu de la seda y estudió derechu a cargu del afamáu xurista Ḥammād. Dempués de la muerte del so maestru (738), Abū Ḥanīfah volvióse'l so socesor. Foi'l primeru en desenvolver doctrines llegales sistemátiques a partir de la tradición xurídica islámica acumulada.
Foi principalmente un home de lletres, nun aceptó una judicatura nin tampoco tomó parte activa na política de los tribunales; sofitó a los herederos d'Ali Ibn Abi Talib percima de les gobernantes dinastíes Omeya y Abbāsid.
El so sistema doctrinal volvióse una de les cuatro escueles de xurisprudencia de la llei islámica (Xaria), la hanafí, y ye inda obedecíu llargamente na India, Paquistán, Turquía, Asia Central y los países árabes. Güei la so escuela ye la más siguida de los cuatro madhahab sunnitas.